На выходных давялося колькі разоў напісаць уласная прозвішча па-беларускі. А ў ім ў мяне, выбачайце, дзве літары "і"! Колькі год, дзесяцігоддзе гэтага не адбывалася. Рукі не ўспомнілі. Нібыта і прозвічша не мне належыць.
Я лічу роднай мовай расейскую. Бо на ёй размаўляю, на ёй думаю, пішу, чытаю. Бо лепей ужываць расейскую, чым трасянку. Але гэтым
(
Read more... )